De kat van Youssef
Was een zwerfkat
Zo’n brutale
Zo van: had je wat?
Hij at feta en hij chillde
En hij lag in de zon
Toen z’n geadopteerde
leventje begon.
Ach beessie niet krabben,
Ach beessie niet miauwen,
Je moet me gewoon
leren vertrouwen.
Zo maar ineens
Op het vliegtuig Naar Europa
In de eerste klas
Was ‘ie gekropen.
Het katje leefde op
En ging op avontuur
Maar hij miste ook het kamp
En de mensen in z’n buurt
Want waar was z’n maatje nou?
Ja, die jongen uit Irak?
Kon die dan niet mee in de kofferbak?
Ach beessie niet krabben,
Ach beessie niet miauwen.
Je moet me gewoon
leren vertrouwen.
Soms denkt hij aan Youssef
En Youssef aan zijn kat
En Youssef die wacht en die wacht
Die wacht en die wacht
En die wacht en die wacht
En die wacht en die wacht.
